Bangkok again

Van Pattaya naar Bangkok in een comfortabele wagen en een speedy van chauffeur. De Belgen rijden gek maar hier rijden ze nog veel gekker. Maar goed een goed chauffeur over de 4-vakswegen aan soms 160 per uur; dus snel op onze bestemming in Bangkok :-).
Aangekomen in het Prince Palace hotel terug even naar Greenwood travel voor wat nieuwe tips ivm met zaken die we hier nog kunnen bezoeken. Toch wel handig wat adviezen te krijgen in het Nederlands. Het blijft namelijk moeilijk om informatie te krijgen van de Thaise mensen. Altijd yes, yes zeggen, maar eigenlijk verstaan ze je niet en krijg je heel wat anders voorgeschoteld. Het is toch aanpassen geweest om met de Thaise mensen te praten. Ze willen het je altijd naar de zin maken, maar begrijpen vaak de boodschap niet. Ze blijven lachen en alles kan. Wij kennen natuurlijk ook geen Thais….. en Engels is voor hen even moeilijk natuurlijk.
We nemen een boot op de klong (kanaal) en het enige wat duidelijk is dat we in de goede richting gaan. Een hele belevenis op tijd en vooral snel uitstappen uit de boot, maar gelukkig zijn de Thaise bootconvoiyeurs zo vriendelijk om te zeggen dat we nu moeten uitstappen. Dan een eindje wandelen, het is drukkend warm, de lucht bewolkt, we vermoeden dat het vooral smog is. Bangkok lijkt ons niet de meest gezonde stad om te leven, maar er is toch wel veel te zien als je buiten de gidsen en de geleide tours gaat.

Eenmaal uit de boot op zoek naar het hard-rock café. Totaal niet wetend waar we uitgestapt zijn, maar even advies vragen en we krijgen een heel verkooppraatje van een bepaalde plek waar het solden (op zijn Nederlands) is. Nou dan maar die richting uit; blijkt achteraf dat we in de verkeerde richting uitgingen. Maar goed, na nog een advies komen we in een zaak waar allerlei stenen worden bewerkt en vervolgens in een toonzaal met allerlei juwelen…., Tja we vonden het wel een beetje gênant om in shorts in zo een zaak te stappen. Als we een juweel voor een of andere gelegenheid van 3000 euro willen kopen doen we wel een ander pakje aan :-). Dus vlug buiten na nog even de uitleg te moeten geven over Wilfried zijn witte haarpluk..
Vervolgens terug zoeken en twee Thaise heren die dat zagen wilden ons wel helpen. Geen verkopers deze keer, gewoon mensen van goede wil en dan op naar het hard-rock cafe. en we hebben het ook gevonden. Marian had namelijk een opdracht, vraag van iemand meegekregen om speldjes, pins mee te brengen uit Thailand. Even na al het geloop een biertje in het cafe en we kregen al een lidmaatschapskaart waarmee we korting konden krijgen voor de speldjes. De weg terug naar de klong goed gevonden, boot op en we wilden overstappen, bleken we op de bestemming te zijn. Naderhand werd ons duidelijk dat ze in een U-vorm varen, vandaar dat we een beetje de cere de file kwijt waren :-). Eind goed al goed bij het hotel aangekomen.

De volgende dag naar Khoket island ( een tip van jack van Greenwood). Het eiland is in vroegere tijden door de Thaise koning aan Birmanen gegeven omdat hij tevreden was over hun werkzaamheden. Eigenlijk waren het toen slaven die de vrijheid kregen en een eiland op de koop toe. Was even zoeken hoe er te komen, want toch een heel eind stroomafwaarts (40 km) de Chao Phraya rivier. Best bleek uiteindelijk de express boot te nemen tot pier 30 (verder ging de boot niet) en dit voor 26 Bath (0,5 euro) voor twee personen en vervolgens een bootje te nemen naar het eiland. Geen echte longtail boot, wel een kleintje voor ons twee, veel sneller en wij natuurlijk blij. Een hele belevenis, gewoon geweldig, aan volle vaart over de rivier in een klein bootje. Niet veel die er doen natuurlijk. Op het eiland even gekeken en gegeten en ook een fiets gehuurd om het eiland te verkennen. Na 2 uur en allerlei leuke dingen gezien te hebben, zowel tempels als jungle. Snel fietsen om op tijd te zijn bij onze bootsman, maar die zat nog rustig te keuvelen.

Op het eiland kom je ook geen buitenlanders tegen, vooral Thai people, die een beetje de drukte van Bangkok willen ontvluchten. Het is hier inderdaad veel rustiger dan in Bangkok en de gassen lijken hier ver weg. Een prachtige en snelle tocht terug en dan een Tuk-Tuk terug naar het hotel. Ons favoriete transportmiddel. Ze nemen haakse bochten en we moeten ons als apen vastklampen en gelukkig zijn we (nog) geen hartpatiënten. Zeer snel en gelukkig excellente chauffeurs die zich overal tussen en in en naast wringen. De stank van de uitlaatgassen moet je er natuurlijk maar bij nemen., Gezond is anders :-).

De volgende dag een nieuwe koffer gaan kopen, een hele grooote om alles mee te kunnen nemen. Daarna terug een tuk-tuk richting paleis van de verafgode koning. Het paleis kunnen we pas om 13.30 in omdat de koning op pad is en alles afgezet is. Nou het is wel een huisje dat de koning heeft vergeleken met wat sommige onderdanen hebben. Maar goed toch aanbidden ze hem want wat de doekomst brengt is een andere zaak. De meeste Thai zijn niet te spreken over de troonopvolger (mannelijk) en zien de tweede dochter liever als opvolger. Zij schijnt veel socialer te zijn en meer bekommerd om de mensen die het niet o breed hebben. De broer, de troonopvolger zou meer heulen met de rijken… vertelt men…

Maar goed het huis van de koning, allerlei tempels, veel Boeddha’s wat een weelde. Alles ingelegd met stenen, schelpen, krul en sierwerk. Een hele klus om dit te onderhouden en te blijven restaureren. Duizenden uren van werk en als het klaar is opnieuw beginnen; jaren door werk voor vele mensen. Bladgoud en verf, millimeter werk.

Nog wat andere monumenten en Boeddha’s bezocht en vervolgens terug naar hotel.
Morgen koffers pakken en de terugreis aanvatten.